Ook auteur Natalie Koch, genomineerd voor de Harland Award Romanprijs met haar boek ‘De stad van de alchemist’ dat het derde deel is uit haar trilogie ‘De verborgen universiteit’, komt naar de Dag van het Fantastische Boek! In deze blogtekst legt ze uit wat haar inspiratiebronnen zijn.
Wil jij ook aanwezig zijn op de Dag van het Fantastische Boek? Koop je ticket hier!
Magie, filosofie en een viaduct in Hackney Wick
Inspiratiebronnen… ik vind het altijd moeilijk achteraf te achterhalen wat nou precies die ene kiemcel was die tot een boek heeft geleid. Toen ik het idee kreeg voor de Verborgen universiteit, een universiteit met magie op het curriculum, wilde ik van magie geen onveranderlijk (en in veel boeken vaak weinig onderbouwd) gegeven maken, maar een kunst (of wetenschap in mijn geval) die continu in ontwikkeling is, die leidt tot nieuwe inzichten en toepassingen. Een kunst die midden in de 21e eeuw staat en net zo beïnvloed wordt door de tijdgeest als iedere andere kunst. Daar kleven bij mij dan al gauw ethische dilemma’s aan waar niet altijd pasklare oplossingen voor zijn (nee, het probleem fijntjes wegtoveren zit er niet in).
Voor de geschiedkundige achtergrond en denkwereld van sommige personages heb ik rijkelijk geput uit hermetische, neo-platonische en alchemistische literatuur, een schat aan filosofisch gedachtegoed en verbeeldingskracht waar ik graag meer over wil zeggen, maar dan wordt dit stuk te lang. Wie van beeldend en symbolisch taalgebruik houdt, moet beslist eens een alchemistisch recept lezen. Voor een voorbeeld, zie De stad van de alchemist.
En ook een magische avond die ik beleefde onder het viaduct van de A12 in Hackney Wick in Londen kreeg een plek in het boek. En muziek, veel muziek, van Ravel tot Muse. Maar wat me uiteindelijk het meest inspireert, zijn mensen, met hun dromen en tekortkomingen, hun frustraties, bezieling en dubbele gezichten, daarin verschillen de Verborgen-universiteitboeken niet van mijn andere werk. Die jagen uiteindelijk het verhaal aan. Als ik de ziel van mijn personages zie, krijgen mijn vingers vleugels.